...Και εκεί που λές πως όλα τα έχεις υπο έλεγχο,εκεί που λές πως η ζωή σου έχει πάρει το δρόμο της...αρκεί μια Στιγμή...μια πολύ μικρή Στιγμή να φέρει τα πάνω κάτω. Να σε κάνει προβληματιστείς,να αναθεωρήσεις,να επανεξετάσεις κάποια πράγματα που τα θεωρούσες δεδομένα μέχρι τώρα.
Και αφού αυτή η Στιγμή σου έχει κάνει τη ζωή άνω-κάτω,και αφού έχεις αποφασίσει να ζήσεις αυτή τη Στιγμή που σου έστειλε η ζωή μπροστά σου...έτσι ξαφνικά όπως ήρθε...έτσι ξαφνικά τη χάνεις.
Τη χάνεις μέσα από τα χέρια σου,μέσα απο την καθημερινότητα σου και δεν έχεις προλάβει να τη χορτάσεις...να την ευχαριστηθείς...να τη ζήσεις όπως ακριβώς της αξίζει.
Δεν προλαβαίνει να κάνει τον κύκλο της και φεύγει...και εσύ βρίσκεσαι πάλι εκεί που ξεκίνησες αλλά με μια διαφορά...την καθημερινότητα σου τώρα γεμίζουν ερωτηματικά και απορίες , που ίσως και να μην απαντηθούν ποτέ.
Αυτό είναι το κόστος που πληρώνεις σε τέτοιες περιπτώσεις...
Είναι καλό να μην μετανοιώνεις γι' αυτές τις στιγμές που σου αιφνιδιάζουν τη ζωή...είναι όμως δύσκολο όταν αυτές οι στιγμές φεύγουν αφήνοντας πίσω τους απωθημένα...δεν μένουν μέχρι το τέλος...μέχρι να δικαιολογήσουν το λόγο για τον οποίο βρέθηκαν στη ζωή σου.
Είναι δύσκολο όταν αφήνουν μισές τις ιστορίες και το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε κάνουν να χάνεις την εμπιστοσύνη σου στις Στιγμές...
Δεν μετανοιώνω για την Στιγμή που μου χτύπησε την πόρτα και της άνοιξα...λυπάμαι ομως γιατί δεν γινόταν να την κρατήσω για πάντα κοντά μου...