Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

ΘΥΜΟΣ...

Είμαι θυμωμένη με εσένα,κυρία που όταν χτες φωνάζαμε "ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕ ΓΥΡΝΑ", εσύ κοίταζες βιτρίνες, λες και θα έχεις χρήματα να ψωνίσεις.

Είμαι θυμωμένη με εσένα, φοιτητριούλα, που μας έβλεπες και γελούσες με αυτό το ποταπό ειρωνικό γέλιο. Όταν φωνάζαμε στη σχολή σου "Θα ιδιωτικοποιηθούν οι σχολές" ,"Θα κλείσουν οι λέσχες" , ¨Θα πληρώνεις τα πάντα", μας έλεγες "έλα, σενάρια επιστημονικής φαντασίας", και εκθείαζες την περιβόητη "Εξέγερση" των μιαρών αντιεξουσιαστών.... τα είδες τα χαΐρια τους? Ή θες κανένα μεγεθυντικό φακό μπας και ανοίξει το μάτι σου?

Είμαι θυμωμένη με εσένα, επαναστάτη του καναπέ, που στο Facebook έτρεξες να βάλεις για avatar Ελληνική σημαία για να δηλώσεις τη όποια "οργή" και συμπαράσταση προς την Ελλάδα,πατριώτη του κώλου,αλλά στα εργοστάσια και στη δουλειά σου δεν κάνεις απεργία.

Είμαι θυμωμένη με εσένα, εργαζόμενε που κοιτάς μόνο την πάρτη σου και χλευάζεις αυτούς που χάνουν μεροκάματο,μοχθούν και παλεύουν για να μπορούν μεθαύριο τα παιδιά σου, να χαίρονται αυτά που σου παίρνουν τώρα κι εσύ είσαι απλά ένας δειλός.

Είμαι θυμωμένη με εσένα που νομίζεις ΑΚΟΜΑ ότι "Οι 300 φταίνε" και "Να κάψουμε τη Βουλή" και "Αν δεν αγοράζαμε Γερμανικά προΐόντα κάτι θα γινόταν,μποΐκοτάζ ίσως." Εσύ είσαι ανίατη περίπτωση ηλιθίου, δε ξέρω καν αν υπάρχει ελπίδα με εσένα...

Είμαι θυμωμένη με εσένα, που βολευόσουν χρόνια ολόκληρα και τώρα φωνάζεις και εξανίστασαι γιατί βλέπεις τον κώλο σου να έχει πάρει φωτιά.

Είμαι θυμωμένη με εσένα που κάθεσαι απαθής μπροστά στην τηλεόραση και δε φροντίζεις να μορφωθείς για να ξέρεις τι σου γίνεται...


Είμαι θυμωμένη με εσένα, δημοσιογράφε, που σπέρνεις ψέμματα.

Τέλος, είμαι θυμωμένη...με εμένα, που είμαι θυμωμένη.
Η αλλαγή θα έρθει, είμαι σίγουρη, αλλά συγχωρήστε με, τα νεύρα είναι τεντωμένα αυτές τις μέρες...


"Ελαφρώς κλεμμένο...αλλά εντελώς προσαρμοσμένο στον προσωπικό μου...ΘΥΜΟ..."

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Ακούς ;;;

Βρέχει ακούς;;;
Είσαι εκεί;;; Ακούς;;;
Με ρώτησες και σου απάντησα...Ακούς;;;
Κάθε φορά η ίδια αυταπάτη...κάθε φορά η ίδια προσμονή, ότι θα ακούσεις...
Τίποτα...μόνο ψεύτικο και τυπικό ενδιαφέρον, έτσι, για δική σου επιβεβαίωση και μόνο...
Πίστευα πως έστω και μια φορά θα ακούσεις και θα αντιδράσεις...
Δεν περίμενα τίποτα δύσκολο, έστω μόνο μια λέξη θα ήταν αρκετή...ένα δείγμα ότι Ακούς...
Δεν είμαι γκρινιαρα απλά περνάω λίγο ζόρικα και όταν μοιραζομαι αυτό που νιώθω σημαίνει πως εχω ανάγκη κάτι...απλά να με ακούσεις...
Το μόνο σίγουρο και αληθινό είναι ότι οποίος πραγματικά Αγαπάει δεν ρωτάει, απλά ξέρει...και μην με ρωτήσεις πως...απλά μάθε να Αγαπάς...και να ΑΚΟΎΣ...!!!