Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

...ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ...

...ΕΙΠΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΤΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ...ΟΠΩς ΗΤΑΝ Η ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΣΗΜΕΡΑ!!!

ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΠΩς ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΕΙΡΩΝΙΚΑ...'Η ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΚΟΡΟΙΔΕΥΤΙΚΑ!

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ! ΜΙΛΑΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! ΓΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΚΛΑΨΕΣ ΠΟΛΥ, ΓΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΓΕΛΑΣΕΣ ΠΟΛΥ, ΓΙΑ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΟΣΟ ΟΥΤΟΠΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ...ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΛΗΘΙΝΑ!!!

ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ... ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ...ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΓΩ Η ΙΔΙΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ...

ΧΑΣΑΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΚΡΙΑ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ...ΧΑΣΑΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΦΙΛΙΑΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΚΑΛΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ...ΟΜΩς ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ...ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

ΣΕ ΑΚΟΥΩ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΖΗΛΕΥΩ,ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΕΝΝΟΙΑ ΠΑΝΤΑ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ.

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ... ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΠΩς ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ...ΝΑ ΜΟΥ ΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΑΝ ΧΑΘΩ...ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΣΗΚΩΣΕΙΣ ΑΝ ΠΕΣΩ!

ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ! ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΝΑ ΠΕΡΝΑΩ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ...ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΕΙΚΟΝΕΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΜΥΑΛΟΥ...!

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕΣ ΞΑΝΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ...ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣ...

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΤΟΣΟ ΘΕΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ...

ΗΣΟΥΝ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΡΕΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΕΧΩ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ....ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ...ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΟΥ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ....


ΣΕ ΦΙΛΩ ....

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ...ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ...

...Δε θα σου δώσω όνομα. Σου χάρισα πολλά ονόματα με την πάροδο του χρόνου.
Αυτό είναι ένα γράμμα για 'σένα, απλά όχι, προς εσένα. Θα ήθελα να γνωρίζεις και να κατανοείς ότι αυτό δεν είναι γράμμα ούτε μίσους, ούτε λύπης, ούτε θυμού, ούτε απογοήτευσης. Είναι απλά ένα γράμμα, ένας συνωστισμός σκέψεων με τη μορφή λέξεων. Λέξεις που δεν μπορώ να σου πω και λέξεις που δεν ξέρω αν θα καταφέρω ή αν ακόμη θέλω να εκφράσω. Δε θα μετατρέψω αυτό το γράμμα σε λογοτεχνικό κείμενο…

Πρώτα από όλα, σε συγχωρώ. Ξέρω, δε νιώθεις ότι χρειάζεσαι συγχώρεση. Συγχώρεση για την οποία δε συμπλήρωσες καμία αίτηση. Δεν έκανες κάτι λάθος και τώρα δεν είναι η στιγμή να αρχίσεις να αμφισβητείς το εαυτό σου. Εγώ, όμως, σε συγχωρώ. Ποτέ δε ζήτησες τίποτα. Εγώ όμως πάντα κάτι σου δίνω ακόμη κι αν είναι περιττό. Θέλω να καλύπτω όλες τις πιθανές υποχρεώσεις μου. Υποχρεώσεις είπα; Μήπως καθήκοντα; Όχι, θα το έλεγα απλά ανάγκη. Η ανάγκη να σου προσφέρω τον κόσμο είναι που με έχει καταστρέψει, ανάγκη να γνωρίζω ότι δε σου λείπει τίποτα, ότι πάντα θα έχεις κάποιον να μιλήσεις, ότι κι αν χρειαστείς θα έχεις πάντα κάποιον στο πλευρό σου, ότι απλά θα είσαι ευτυχισμένος. Τίποτα δε με χαροποιεί περισσότερο από την ευδαιμονία των φίλων μου. Όμως τι συμβαίνει με τη δική μου ευδαιμονία; Δεν είμαι εγωίστρια, ποτέ δεν ήμουν. Το ξέρεις θαρρώ ότι ποτέ δε ζητάω πολλά γιατί, πολύ απλά, ποτέ δεν τα χρειάστηκα. Πιστεύω όμως ότι η προσωπική θυσία έχει ένα όριο.

Σύμφωνα με την πυραμίδα του Μάσλοου, οι φυσιολογικές ή βιολογικές ανάγκες, καθώς και η ανάγκη της ασφάλειας, βρίσκονται πριν την ανάγκη του ''ανήκειν'' και της αγάπης. Διαφωνούσα ανέκαθεν. Πίστευα, και πιστεύω ως αθεράπευτα ρομαντική και αμετάπειστα ονειροπόλος, την άλλη εκδοχή που υπάρχει, "η αγάπη όλα τα νικά" και "η αγάπη υπερισχύει όλων". Ναι, το ξέρω ότι ακούγομαι σαν ένα πεντάχρονο παιδί, όμως αυτό πιστεύω. Όπως προανέφερα, έχω όρια. Κάποια στιγμή πρέπει κι εγώ να ενδιαφερθώ για την ψυχική μου υγεία. Ομολογώ ότι δε ''χαίρω άκρας υγείας'', όμως προσπαθώ. Όχι, χάρη σε 'σένα αλλά χάρη σε 'μένα κάνω. Σε συγχωρώ λοιπόν για τον πόνο και την απογοήτευση που ίσως να προκάλεσα εγώ η ίδια στον εαυτό μου. Όμως, όσο κι αν σε έχω θεοποιήσει κι όσο κι αν κατηγορώ και υποβαθμίζω τον εαυτό μου, γνωρίζω ότι ποτέ δεν έφταιξα μόνο εγώ. Σε συγχωρώ λοιπόν ακόμη κι αν όλα αυτά σου φαίνονται ανοησίες.

Δεύτερον και πιο σημαντικό, θα ήθελα να σε συμβουλέψω. Δεν είσαι τέλειος και σίγουρα δεν είσαι αλάνθαστος. Οπότε παίρνω το θάρρος να σου δώσω την εξής συμβουλή. Όχι, μόνο σε 'σένα, αλλά και σε όλους τους αγαπητούς μου που δε λένε να το καταλάβουν. Δεν γίνεται να μας συμπαθούν και να τα έχουμε καλά με όλους. Ο άνθρωπος έχει γεννηθεί με ανάγκη για επικοινωνία. Ναι, επικοινωνία, αλλά με ποιον; Δεν είμαστε όλοι πλασμένοι ο ένας για τον άλλο. Απλά δε γίνεται να ταιριάζουμε με τους πάντες. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο σταμάτα τα ψέματα. Όχι, δε σε θίγω. Όχι, δε σε προσβάλλω. Δεν σε αποκαλώ ψεύτη. Τουλάχιστον όχι με την έννοια που δίνεις στην προκειμένη περίπτωση. Σε συμβουλεύω απλά να σταματήσεις να λες ψέματα στον εαυτό σου. Όταν δε συμπαθείς ιδιαίτερα κάποιον ή για τον 'χ' και 'ψ' λόγο δεν επιθυμείς να χαραμίσεις χρόνο μαζί του, επειδή, πολύ απλά, έχεις καλύτερα πράγματα να κάνεις, σταμάτα να τον παραμυθιάζεις. Όχι, δεν παραμυθιάζεις εκείνον αλλά εσένα. Δε γίνεται να υπάρχει με τον οποιονδήποτε μία πιο προσωπική σχέση. Οι φίλοι είναι λίγοι, διαλεχτοί και καλοί. Σε παρακαλώ μην ευτελίζεις τη σημασία και τα προνόμιά τους. Κακό στον εαυτό σου κάνεις και κατ' επέκταση, προφανώς ζημιώνεις και τον άλλο.

Σταμάτα λοιπόν να δίνεις υποσχέσεις που και οι δύο ξέρουμε ότι δε θα τηρήσεις. Το χειρότερο είναι ότι, παρ' όλο που το γνωρίζω, με την υπόσχεσή σου αυτή η ελπίδα γεννιέται αβίαστα. Εγώ λοιπόν σε τι φταίω να απογοητεύομαι κάθε φορά; Μήπως είμαι υπερβολική; Θα το θυμάμαι την επόμενη φορά να μη δώσω σημασία. Δε ζητούσα πολλά. Μόνο αυτά που μου λες στο σκοτάδι να τα πεις μία φορά με το φως το πρωί κι ένα χάδι. Τελικά υπάρχει τεράστιο χάσμα ανάμεσα στο λόγο και την πράξη.

Τέλος, σε ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές που μου χάρισες. Δεν πίστευα ότι θα κατέληγα σε τέτοιου είδους σκέψεις' έπειτα από όλα αυτά που περάσαμε. Τώρα που το σκέφτομαι δεν... Όχι, εντάξει, τώρα φτιάχνω ασπίδα για να προφυλάξω τον εαυτό μου. Είχαμε ωραίες αναμνήσεις και ήλπιζα να δημιουργήσουμε κι άλλες, όμως κάτι τέτοιο δεν περνάει πλέον από τα δικά μου χέρια. Πίστευα ότι τώρα θα άλλαζαν τα πράγματα. Ξεγελούσα και παραμύθιαζα με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό μου, καθώς ''μ' όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις''. Σε ευχαριστώ που με βοήθησες να νιώσω σημαντική, που μου υπενθύμισες ότι για κάποιους ΕΙΜΑΙ σημαντική. Χρειάζομαι πολύ δύναμη για να σε απελευθερώσω, όμως πιστεύω ότι θα τα καταφέρω και για τους δυο μας. Χαίρομαι που νιώθεις ευτυχισμένος. Σου είμαι ευγνώμων και πάντα θα κατέχεις μία θέση στην καρδιά μου. Δε σου λέω αντίο. Το έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν και δε σήμαινε τίποτα. Κατρακυλούσα ξανά και ξανά στο ίδιο συναισθηματικό κομφούζιο. Γι αυτό σου λέω απλά ''εις το επανιδείν''. Διότι, ποιος ξέρει; Μπορεί κάποια μέρα τα μονοπάτια μας να διασταυρωθούν και πάλι…

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

...ΧΩΡΙΣ ΘΕΜΑ...

...Μπορεί η Αγάπη να μας γερνάει πριν της ώρας, και να ξανανιώνουμε όταν φεύγει η νιότη...
Αλλά πως να μην θυμάμαι αυτές τις στιγμές; 
Γι' αυτό τον λόγο γράφω, για να μετατρέψω τη Λύπη σε Νοσταλγία, τη Μοναξιά σε Αναμνήσεις...για να μπορώ, όταν θα έχω τελειώσει αυτή την ιστορία,να την ρίξω...στη θάλασσα...έτσι, τα νερά, θα μπορέσουν να σβήσουν αυτό που έγραψε η φωτιά...!
Ξέρω πως ο Έρωτας είναι σαν τα φράγματα αν αφεθεί μια χαραμάδα απ' όπου μπορεί να διαφύγει μια κλωστή νερό, σιγά σιγά διαβρώνονται τα τοιχώματα, και φτάνει η στιγμή που η δύναμη του ρεύματος είναι ανεξέλεγκτη. Αν καταρρεύσουν τα τοιχώματα, ο έρωτας τα κατακλύζει όλα δεν μπορείς πια να αναρωτιέσαι τι είναι και τι δεν είναι δυνατό, αν μπορείς ή όχι να κρατήσεις πλάι σου το αγαπημένο πλάσμα...Το ν' αγαπάς, σημαίνει πως έχεις χάσει τον έλεγχο...!
Η αγάπη είναι πάντα καινούρια. Δεν έχει σημασία αν αγαπάς μία, δύο, τρεις, δέκα φορές στη ζωή σου. Βρίσκεσαι πάντα μπροστά σε μία άγνωστη κατάσταση. Η αγάπη μπορεί να μας οδηγήσει στην κόλαση ή στον παράδεισο, αλλά μας οδηγεί κάπου...Πρέπει να τη δεχόμαστε, γιατί τρέφεται από την ύπαρξή μας. Αν την αποφεύγουμε, πεθαίνουμε από πείνα...Πρέπει να πάμε να αναζητήσουμε την Αγάπη όπου και αν βρίσκετε, έστω και αν αυτό σημαίνει ώρες, μέρες, εβδομάδες απογοήτευσης και λύπης. Γιατί τη στιγμή που θα κινήσουμε προς αναζήτηση της αγάπης, θα ξεκινήσει και αυτή να μας συναντήσει...Και θα μας σώσει...!
Και στην τελική...αν είναι να έρθει ο πόνος, ας έρθει γρήγορα. Γιατί η ζωή είναι μπροστά μας και οφείλουμε να κάνουμε όσο καλύτερη χρήση αυτής της ζωής. Η αναμονή πονάει, Η λησμονιά πονάει, Αλλά το να μην ξέρεις ποια απόφαση να πάρεις είναι ο χειρότερος πόνος...
Να ξέρεις πως καμία μέρα δεν είναι όμοια με την άλλη και πως κάθε πρωί έχει το ξεχωριστό του θαύμα...τη Μαγική Στιγμή του...όπου γέρικοι κόσμοι καταρρέουν και ξεπροβάλλουν καινούριοι αστερισμοί...!!!

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Ξένη Ακτή~Κίτρινα Ποδήλατα feat Δήμητρα Γαλάνη

Αν ποτέ θυμηθείς τα τρένα που φύγανε μην κλείσεις τα μάτια, μη γίνεις κομμάτια...
Απλά χαμογέλασε...
Εγώ δεν μπορώ πια να παιδεύομαι κι άλλο να καίγομαι σ’ αυτή τη φωτιά...
Ποτάμι βαθύ μέσα μας κρύβεται και για όλα ευθύνεται το πάθος ζεστό...
Μετά από καιρό πια παραδίνομαι...
Για πάντα αφήνομαι στο μαύρο βυθό...
Κάποτε...
Κάποτε, όταν πια ξεχάσουμε μια ζωή που μαζί περάσαμε...
Θα ’ναι αργά και το όνειρο θα σβήσει...
Θα ’ναι αργά κι όλα αυτά που ζήσαμε σαν σκιές στο κενό θα ρίξουμε...
Μοναξιά στο μεγάλο παραμύθι...
Σε μια ξένη απ’ τον κόσμο ακτή περπατάω...
Δεν ξέρω γιατί,ούτε πού πάω...
Στη θαμμένη απ’ την άμμο ματιά σου ξεσπάω...
Το χρόνο που πια δεν κυλά τραγουδάω...
Το χρόνο που πια δε κυλά...

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

ΣΤΙΓΜΗ...

...Και εκεί που λές πως όλα τα έχεις υπο έλεγχο,εκεί που λές πως η ζωή σου έχει πάρει το δρόμο της...αρκεί μια Στιγμή...μια πολύ μικρή Στιγμή να φέρει τα πάνω κάτω. Να σε κάνει προβληματιστείς,να αναθεωρήσεις,να επανεξετάσεις κάποια πράγματα που τα θεωρούσες δεδομένα μέχρι τώρα.
Και αφού αυτή η Στιγμή σου έχει κάνει τη ζωή άνω-κάτω,και αφού έχεις αποφασίσει να ζήσεις αυτή τη Στιγμή που σου έστειλε η ζωή μπροστά  σου...έτσι ξαφνικά όπως ήρθε...έτσι ξαφνικά τη χάνεις.
Τη χάνεις μέσα από τα χέρια σου,μέσα απο την καθημερινότητα σου και δεν έχεις προλάβει να τη χορτάσεις...να την ευχαριστηθείς...να τη ζήσεις όπως ακριβώς της αξίζει.
Δεν προλαβαίνει να κάνει τον κύκλο της και φεύγει...και εσύ βρίσκεσαι πάλι εκεί που ξεκίνησες αλλά με μια διαφορά...την καθημερινότητα σου τώρα γεμίζουν ερωτηματικά και απορίες , που ίσως και να μην απαντηθούν ποτέ.
Αυτό είναι το κόστος που πληρώνεις σε τέτοιες περιπτώσεις...
Είναι καλό να μην μετανοιώνεις γι' αυτές τις στιγμές που σου αιφνιδιάζουν τη ζωή...είναι όμως δύσκολο όταν αυτές οι στιγμές φεύγουν αφήνοντας πίσω τους απωθημένα...δεν μένουν μέχρι το τέλος...μέχρι να δικαιολογήσουν το λόγο για τον οποίο βρέθηκαν στη ζωή σου.
Είναι δύσκολο όταν αφήνουν μισές τις ιστορίες και το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε κάνουν να χάνεις την εμπιστοσύνη σου στις Στιγμές...
Δεν μετανοιώνω για την Στιγμή που μου χτύπησε την πόρτα και της άνοιξα...λυπάμαι ομως γιατί δεν γινόταν να την κρατήσω για πάντα κοντά μου...

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ...

Είναι μερικοί άνθρωποι που δεν μπόρεσαν ποτέ να διαβάσουν το Μυστικό Σημείωμα που άφησε ο Θεός μέσα τους.
Δεν είχαν το απαιτούμενο φώς για να το διαβάσουν, και το άφησαν διπλωμένο να κιτρινίζει σε ένα κρυφό συρταράκι της ψυχής τους.
Είναι μερικοί άνθρωποι που ,όταν πέσει στα χέρια τους η χαρά, δεν ξέρουν πως τους ανήκει και σαστίζουν. Τη φέρνουν από εδώ, τη γυρνάνε από 'κει, ώσπου ανοίγουν ένα λάκκο και τη θάβουν, όπως κάνουν με τα κόκαλα τα σκυλιά.
Χαρά σ'αυτούς που γέμισαν την ψυχή τους και διάβασαν τραγουδιστά το Μυστικό τους Σημειωματάκι.
Αν το έσκισαν μετά, αν το έκαψαν, το έκαναν μόνο για το κέφι τους...για να κλείσουν το μάτι στο Θεό...
Χαρά σ'αυτούς που πιάστηκαν στο δόλωμα της ζωής και σπαρτάρησαν μέσα στα δίχτυα της...
Αν τα τρύπησαν μια στιγμή και ξαναβγήκαν στο πέλαγος, το έκαναν μόνο και μόνο για να έχουν τη χαρά να ξαναπιαστούν....

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010



Τα μάτια που κοιτάς έχουν στερέψει απ 'του πόνου τη βροχή
τα χέρια που ακουμπάς δεν έχουν δύναμη για κάτι παραπάνω
τα χείλη που φιλάς έχουν ακόμα κάποια ανοιχτή πληγή
τι να σου κάνω, τι να σου κάνω...

Να 'ξερα τι θες κι εσύ, τώρα από μένα
έχω μια καρδιά μισή και φτερά σπασμένα
Να 'ξερες τι μου ζητάς, τώρα μ 'ένα χάδι
σβήσε μου ξανά το φως, έχω συνηθίσει μοναχός μες στο σκοτάδι...

Τα όνειρα κι αυτά έχω πια μάθει να τα σβήνω το πρωί
νομίζεις πως εγώ δε θα 'θελα τον έρωτα να ζήσω
μα η καρδιά που ακούς φοβάται, σε φοβάται η τρελή
και κάνει πίσω και κάνει πίσω ....

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ....

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ποτέ και με τίποτα δεν μπορείς να τους ευχαριστήσεις.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ακόμα και την ψυχή σου να τους χαρίσεις δεν θα ικανοποιηθούν, ούτε και θα εκτιμήσουν την χειρονομία.
Είναι οι αχάριστοι άνθρωποι...
Οι άνθρωποι που περισσότερο από οτιδήποτε βάζουν τον εαυτό τους, το εγώ τους, και φοβούνται να δώσουν το παραμικρό από φόβο μην χάσουν κάτι από εκείνους.
Είναι τόσο ανασφαλείς...
Τι κι αν εσύ προσπαθείς, τι κι αν δίνεις...
Άδικος κόπος, χαμένος χρόνος να επενδύει κανείς σε αγάλματα…

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

ΟΤΑΝ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΔΑΝΤΗΣ ΕΓΡΑΨΕ ΤΗ "ΘΕΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ" ΕΙΠΕ....

...Όταν ο άνθρωπος επιτρέψει στην αληθινή αγάπη να εμφανιστεί , τα πράγματα που βρίσκονται σε τάξη θα βρεθούν σε αταξία και θα εξισορροπήσουν όλα όσα πιστεύουμε οτι είναι σωστά και αληθινά.

Ο κόσμος θα γίνει αληθινός όταν ο άνθρωπος μάθει να αγαπάει , μέχρι τότε θα ζούμε νομίζοντας ότι ξέρουμε την αγάπη , αλλά χωρίς το κουράγιο να την αντιμετωπίσουμε όπως ακριβώς είναι...

Η αγάπη είναι άγρια δύναμη.

Όταν προσπαθούμε να την ελέγξουμε , μας καταστρέφει.

Όταν προσπαθούμε να την φυλακίσουμε , μας κάνει σκλάβους .

Όταν προσπαθούμε να την κατανοήσουμε , μας αφήνει χαμένους και μπερδεμένους....!!!!

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

                                    
Φτάνεις σε ένα σημείο της ζωής σου που καταλαβαίνεις ποιος έχει σημασία, ποιος δεν είχε ποτέ, ποιος δεν θα έχει ... και ποιος θα έχει πάντα. Οπότε μην ανησυχείς για άτομα από το παρελθόν σου και το παρόν σου που δεν κατάφεραν να φτάσουν στο μέλλον σου...Υπάρχει λόγος..!!!

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

...ΛΟΓΙΑ..ΛΟΓΙΑ...ΛΟΓΙΑ...


  1. Ποθος ειναι η θεληση του κορμιου και θεληση ειναι ο ποθος του μυαλου...
  2. Η ζωη ειναι μια κωμοδια για αυτους που σκεφτονται και μια τραγωδια για αυτους που ασθανονται..  
  3. Για αυτους που κολλανε στο παρελθον η ζωη ειναι μονο μια στιγμη...
  4. Γέλα πριν ευτυχήσεις, διότι υπάρχει φόβος να μην γελάσεις ποτέ (Πλάτων)
  5. Να συνηθίζουμε τα παιδιά να λέγουν την αλήθεια. Γιατί η ψευτιά είναι δουλοπρέπεια και δεν αξίζει να τη μιμούνται οι άνθρωποι. (Πλούταρχος)
  6. Γεμίσατε το πνεύμα σας και την καρδιά σας, όσο μπορείτε, από ιδέες και αισθήματα και το έργο θα ακολουθήσει ( Γκαίτε)
  7. Ναι, είμαι ένας ονειροπόλος. Γιατί ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει το δρόμο του με το φεγγαρόφωτο, και να δει το χάραμα πριν από τον υπόλοιπο κόσμο. (Όσκαρ Ουάιλντ)
  8. Ο καθένας μπορεί να ενθαρρύνει και να αποθαρρύνει,να υποστηρίξει και να κατηγορήσει.Ελάχιστοι όμως έχουν τη δυνατότητα να κατανοούν....
  9. Ζήσε σαν να΄ταν να πεθάνεις αύριο.Μάθε σαν να΄ταν να ζεις για πάντα. (Μαχάτμα Γκάντι)
  10. Η ζωή είναι ένα λουλούδι και ο έρωτας το μέλι του (Βίκτωρ Ουγκώ)
  11. "Three may keep a secret if Two of them are dead" (Benjamin Franklin)
  12. Ο ορισμός του καλού: Καλός είναι αυτος που δεν αντιτιθεται στα συμφεροντα μας ή αν θελει να το κανει μας το λεει πρωτα...
  13. Πραγματικα ευτυχισμενοι ειναι οι ηλιθιοι,οι νεκροι και οι ερωτευμενοι.Βεβαια οι τελευταιοι μπορει να καταληξουν ηλιθιοι ή νεκροι.
  14. Πόσο άστοχο είναι να αποκαλούμε αυτόν τον πλανήτη Γη, ενώ είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι είναι Ωκεανός. (Arthur Clarke)
  15. Ξύπνιος είναι αυτός που αφήνει τη σκέψη του να κολυμπάει στα βαθιά....
  16. Η στασιμότητα απέχει απ΄την παρακμή όσο η νέα σκέψη απ΄την εξέλιξη.....
  17. Ενάρετος είναι ο άνθρωπος που πονάει περισσότερο όταν πληγώνει κι όχι όταν πληγώνεται....
  18. Το παρελθόν είναι δάσκαλος του παρόντος και οδηγός του μέλλοντος....
  19. Η ζωη ειναι κατι πολυ περισσοτερο απο το απλο γεγονος της αναπνοης...
  20. Όταν η αμφιβολία δεν είναι φίλος σου τότε η αλήθεια είναι σίγουρα εχθρός σου....
  21. O καθένας μπορεί να σκεφτεί πονηρά,λίγοι όμως έχουν τη δυνατότητα να σκέφτονται έξυπνα....