Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Η Επανάσταση του Χαμόγελου !

Μέσα Αυγούστου ή προς το τέλος του μπορεί να πει κανείς αλλά ακόμα από την παραλία ακούγονται παιδικές φωνές, χαρούμενες, ευτυχισμένες, μοναδικές!
Αντικρίζοντας τόσα πολλά αυθόρμητα, φωτεινά, αληθινά χαμόγελα δεν μπορείς παρά να σκεφτείς ότι αυτό που ίσως λείπει τελικά από τη ζωή μας είναι κρυμμένο στα παιδικά και εφηβικά πρόσωπα.  Βλέπω να φωτίζεται το πρόσωπο τους με ένα χαμόγελο που βγαίνει αβίαστα και κάνει την καρδιά όλων να χορεύει.  Το χαμόγελο εκτός από μεταδοτικό είναι και λυτρωτικό.
Είναι φανερό ότι αυτή την περίοδο συντελείται μια.."Επανάσταση" ... Μια επανάσταση μοναδική, απόλυτα ειρηνική, γεμάτη αυθεντικά χαμόγελα, που όμως κάποιοι  χάνουμε και άλλοι απλά προσπερνάμε. 
Γιατί άραγε αυτές οι στιγμές κρατούν για τους μεγάλους τόσο λίγο;
Τι ξέρουν τα παιδιά που ξεχάσαμε εμείς μεγαλώνοντας;
Στα παιδιά κάνεις δεν μπορεί να κλέψει το χαμόγελο τους! Ξυπνούν με αυτό και κοιμούνται μ'αυτο ήρεμα μετά το γλυκό φιλί!
Χαμογελούν δυνατά,  λιώνουν τον πάγο και αν κάτι πάει στραβά επαναστατούν με ένα χαμόγελο...και εσύ παραδίνεσαι!
Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα τους...
Ας κάνουμε τη δική μας επανάσταση ψυχής...
Την επανάσταση του χαμόγελου !!!
Ενός χαμόγελου αυθεντικού, αυθόρμητου και λαμπερού που δεν προσχεδιάζεται και δεν χρειάζεται να το δανειστείς απο κανέναν ... το έχεις μέσα σου!
Χαμογέλα λοιπόν !
Και δες μέσα από τον καθρέφτη τη νέα σου μορφή.
Χώρεσε μέσα σου οσα περισσότερα χαμόγελα μπορείς και διέδωσε την επανάσταση σου και σε άλλους ...
Είναι εύκολο, ανέξοδο και αποτελεσματικό! 
Και αν πείσεις και εκείνους να κάνουν το ίδιο, τότε όλοι μαζί θα καταφέρουμε να γκρεμίσουμε κάθε μίζερη στιγμή, θα παρασύρουμε τα γκρίζα εμπόδια και την μαυρίλα όπου και αν βρίσκεται ...
Μην αφήνεις τη ζωή σου να στεγνώνει από συναισθήματα ...
Μην μένεις να την κοιτάς απλά να διαγραφεί κύκλους ...
Ανταπέδωσε το χαμόγελο που δέχεσαι ...
Ασε να σε παρασύρει η ζέστη του, να λιώσει τον πάγο γύρω σου!  Μην υποτιμάς την αξία του...και μην αφήνεις κανέναν να στο κλέψει ...!!!
Χαμογέλα !!!
Η ζωή είναι ωραία ... και όταν χαμογελάς γίνεται ομορφότερη ...!♥

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Paulo Coelho...Αγαπημένο Απόσπασμα...

...Κι εκείνος είπε:
 Για να ακούσουμε τα λόγια της Αγάπης, πρέπει να της επιτρέψουμε να πλησιάσει.
 Όταν όμως έρχεται κοντά μας, φοβόμαστε αυτό που έχει να μας πει. Γιατί η Αγάπη είναι ελεύθερη και η φωνή της δεν κυβερνιέται από την βούληση μας ή από την προσπάθεια μας.
 Όλοι όσοι αγάπησαν το γνωρίζουν, αλλά δεν το αποδέχονται. Νομίζουν πως μπορούν να την γοητεύσουν με την υποταγή, την εξουσία, την ομορφιά, τα πλούτη, με δάκρυα και χαμόγελα.
 Πραγματική Αγάπη όμως είναι η Αγάπη που γοητεύει αλλά που ποτέ δεν αφήνει να την γοητεύσουν.
 Η αγάπη μεταμορφώνει, η αγάπη θεραπεύει. Μερικές φορές βέβαια στήνει και θανάσιμες παγίδες και καταστρέφει τον άνθρωπο που αποφάσισε να παραδοθεί τελείως. Πως μπορεί η δύναμη που κινεί τον κόσμο και διατηρεί τα αστέρια στη θέση τους, να είναι τόσο δημιουργική και τόσο καταστροφική ταυτόχρονα;
  Έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε οτι εκείνο που δίνουμε είναι ίσο με αυτό που λαμβάνουμε. Όμως όσοι αγαπούν περιμένοντας ανταπόκριση στην αγάπη τους χάνουν το χρόνο τους.
 Η αγάπη είναι πράξη πίστης, δεν είναι ανταλλαγή.
 Οι αντιθέσεις είναι αυτό που κάνει την αγάπη να μεγαλώνει. Οι συγκρούσεις της επιτρέπουν να παραμείνει στο πλευρό μας.
 Η ζωή είναι πολύ μικρή για να κρύβουμε στην καρδιά μας σημαντικά λόγια.
 Όπως για παράδειγμα το "Σ' αγαπώ"...
...Ο κυριότερος στόχος της ζωής είναι να αγαπάμε. Τα υπόλοιπα είναι σιωπή.
 Έχουμε ανάγκη να αγαπάμε. Ακόμα και αν αυτό μας οδηγήσει στη γη όπου οι λίμνες είναι φτιαγμένες απο δάκρυα...
...Τα δάκρυα κυλούν απο μόνα τους. Και όταν νομίζουμε οτι έχουμε πια κλάψει όσο είχαμε ανάγκη να κλάψουμε, συνεχίζουν να κυλούν. Κι όταν πιστεύουμε πως η ζωή μας θα είναι μονάχα μια μακρά πορεία στην κοιλάδα των δακρύων, ξαφνικά εξαφανίζονται.
 Επειδή καταφέραμε να κρατήσουμε ανοιχτή την καρδιά μας, παρά τον πόνο.
 Επειδή ανακαλύψαμε πως εκείνος που έφυγε δεν πήρε μαζί του τον ήλιο ούτε άφησε στη θέση του το σκοτάδι.
 Απλώς έφυγε...και κάθε αντίο κρύβει μέσα του την προσμονή...
...Αγαπάμε επειδή η Αγάπη μας απελευθερώνει. Και αρχίζουμε να λέμε τις λέξεις που δεν είχαμε το θάρρος καν να μονολογήσουμε ψιθυριστά....
...Τραγουδάμε πιο δυνατά όταν το αγαπημένο μας πρόσωπο είναι μακριά και ψιθυρίζουμε ποιήματα όταν είναι κοντά μας..
...Τότε γυρίζουμε στο σπίτι μας και ανακαλύπτουμε πως κάποιος μας περιμένει εκεί, αναζητώντας το ίδιο που αναζητούμε κι εμείς και υποφέροντας απο τις ίδιες ανησυχίες και τις ίδιες αγωνίες.
 Επειδή η αγάπη είναι σαν το νερό που μεταμορφώνεται σε σύννεφο: ανεβαίνει στους ουρανούς και μπορεί να δεί τα πάντα απο μακριά , γνωρίζοντας πως μια μέρα θα χρειαστεί να επιστρέψει στη γη.
 Η Αγάπη είναι μονάχα μια λέξη, μέχρι τη στιγμή που αποφασίζουμε να την αφήσουμε να μας κυριεύσει με όλη της τη δύναμη.
 Η Αγάπη είναι μονάχα μια λέξη, μέχρι να έρθει κάποιος και να της δώσει νόημα.
 Μην παραιτήστε...
 Συνήθως το τελευταίο κλειδί στην αρμαθιά μας, είναι αυτό που ανοίγει την πόρτα!!!  

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Η γιορτή της γυναίκας σήμερα..

Σήμερα ...
Η γιορτή της γυναίκας ...


Και όσο και αν ακούγεται πλέον γραφική για μας, που τα βρήκαμε όλα έτοιμα, η σημερινή γιορτή έχει χρώμα και πρόσωπο...
Δεν φοράει ακριβά Σανέλ ταγέρ, ούτε έχει τσιτώσει το πρόσωπο της, πριν κάθε απονομή βραβείου πρέσβειρας καλής θέλησης...
Έχει καλή θέληση και ρυτίδες στο μέτωπο...
Απ τον αγώνα, τους κόπους, και της έννοιες...
Είναι αφοσιωμένη εκ γενετής...
Έχει το πρόσωπο της Κωνσταντίνας Κούνεβα, τα μάτια των γυναικών της Γάζας, τα χέρια ταλαιπωρημένα απ το μεροκάματο...
Έχει τα πόδια κάθε προσφυγοπούλας που περπατάει μέρες ολόκληρες, ζητώντας μια καλύτερη ζωή...


Είναι μετανάστρια αλλά δεν έσκυψε ποτέ το ανάστημα της...


Έχει το μυαλό να δουλεύει και δεν θεώρησε ποτέ την ομορφιά της δύναμη...
Σιωπά σαν την μάνα του Αλέξη, και παλεύει σαν τις μανάδες όλων αυτών των κακοποιημένων παιδιών...
Ξέρει να μάχεται μα δεν το κάνει θέμα...
Έχει μάθει να αντέχει και να πολεμά...


Ξέρει να σηκώνει το ποτήρι με το κρασί,
και να κατεβάζει τα φαρμάκια κάτω..


Με θεριά και ανθρώπους....
Έχει το κούτελο της στραμμένο στον ήλιο, σαν τις αγρότισσες που ποτίζουν ιδρώτα τα χωράφια...


Παλεύει με τον καρκίνο του στήθους, την οστεοπόρωση, την εμμηνόπαυση, τις ορμόνες και τους πόνους της γέννας, κρατώντας σφιχτά το χέρι του συντρόφου της...


Ξέρει καλά, πως πια δεν είναι γυναίκα εναντίον άντρα, γιατί το κεφάλαιο και οι δυνάστες δεν έχουν φύλο...
Θυμάται καλά, όλες εκείνες που πάλεψαν κάποτε για την σημερινή γιορτή, και τιμά όσες συνεχίζουν ακόμα να αντέχουν ...


Η σημερινή γιορτή κρατάει στα χέρια της ένα μάτσο ανεμώνες, χαρισμένες απ τα χέρια ενός παιδιού...


Η σημερινή γιορτή είναι για την γυναίκα.
Είναι για την αγάπη της κάθε γυναίκας.

Χρόνια πολλά λοιπόν...