Ένα ταξίδι στο μυαλό σου...!!!

Τα πιο ωραία ταξίδια, λένε κάποιοι, είναι εκείνα τα οποία έχεις προγραμματίσει σε μέρη που έχεις δει.
Σε μέρη που γνωρίζεις.
Προβλέψιμα τοπία και προβλέψιμες συνήθειες εξασφαλίζουν μία ασφαλή από εκπλήξεις διαδρομή. Ένα στάνταρ όμορφο ταξίδι...

Εμένα, πάλι, πάντα με γοήτευε το ρίσκο της έκπληξης...

Από όλα ομως τα ταξίδια που γυρίζουν τελευταία στο μυαλό μου, εγώ θα ήθελα εκείνο το ένα, το μοναχικό, αυτό που θα έκανα μόνη μου, αυτό που δεν φαντάζεσαι...
Αυτό που θα έκανα... σε σένα. 

Τα ανταλλάζω όλα τα ταξίδια με εκεινο το ένα και μοναδικό που λαχταρώ, εκείνο στο μυαλό σου μέσα. Έστω για λίγο...

Στα μακρινά μονοπάτια του θελω να περιφέρομαι...Κάπως έτσι το φαντάζομαι....Θα διασχίζω κάθε ένα από αυτά τα μονοπάτια, ανακαλύπτοντας κάθε μικρή ή μεγάλη σου σκέψη. Οτιδήποτε παρεμβάλλεται μεταξύ των όσων λες και μεταξύ όσων αποφασίζεις να μην πεις....
Όλα αυτά που νομίζεις ότι δε θα μάθω ποτέ.

Στον αριστερό ορίζοντα του μυαλού σου βρίσκονται όλα όσα σχετίζονται με τα λόγια σου. Κάθε σκέψη που διασχίζει αυτό το υπέροχο μυαλό όσο μιλάς. 

Θα έδινα τα πάντα αρκεί να ήξερα τι σκέφτεσαι όσο μου μιλάς. Όλα εκείνα που σκέφτεσαι πριν πεις όσα λες. Μα και μετά... Κυρίως όμως όσα θέλεις να πεις αλλά δεν λες...

Εκεί θα ήθελα να πρώτοταξιδέψω. Στο λόγο σου και τη λογική του...Στη μαγική διαδικασία κατά την οποία τα συναισθήματά σου μετατρέπονται στις ηδονές εκείνες που από λέξεις γίνονται πράξεις.

Και μετά στη δεξιά πλευρά του μυαλού σου, εκεί που συμβαίνουν όλα πριν ακόμη τα συνειδητοποιήσεις και τα αισθανθείς. Στο κάθε σου συναίσθημα, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο. Στο κάθε ερέθισμα που γεννά συναίσθημα... Σε όλα όσα πυροδοτούν το γέλιο και το κλάμα σου... Στο κάθε σκίρτημα του μυαλού πριν γίνει σκίρτημα της καρδιάς σου!

Ο δεξιός ορίζοντας του μυαλού σου, εκείνος που αφορά όλους τους φόβους και τις ανησυχίες σου, θα 'ναι το πιο μακρύ μέρος του ταξιδιού μου...

Περιφερόμενη εκεί θα ήξερα κάθε τι που σκοτεινιάζει το βλέμμα σου. Θα ήξερα αμέσως κάθε τι που σε κάνει νευρικό, που σε τρομάζει, που σε γεμίζει ανασφάλεια και αβεβαιότητα.
Κάθε τι που σκέφτεσαι όταν κοιτάς το κενό και δεν μιλάς....

Όλα τα σιωπηλά «αχ» και όλα τα «γαμώτο», κάθε μελαγχολία και κάθε θλίψη, κάθε πικρή ανάμνηση και κάθε απωθημένο, κάθε λαχτάρα και κάθε νοσταλγία. Όλα θα τα διέκρινα χωρίς μία σου λέξη. Έτσι θα μπορούσα μονομιάς να μετατρέψω την κάθε τέτοια στιγμή σε χαμόγελο! 

Όλα τα μελαγχολικά σου θα τα έφτιαχνα, θα τα έπλαθα, σα πλαστελίνη, σχέδια χαρούμενα και χρωματιστά. Δεν θα ήξερες το πώς. Θα νόμιζες ότι όλα γίνονται συμπτωματικά... Μα θα προλάβαινα κάθε μπόρα, κάθε βροχή!

Αν το μυαλό σου ήταν έδαφος...γη....θα ήθελα να οργώσω κάθε σπιθαμή και να βάλω στο χώμα του τη σημαία μου. Μα είμαι ένας άνθρωπος απλός και αδύναμος.
Τα ταξίδια μου δεν ήταν ποτέ μακρινά. Όσο κι αν το πόθησα.
Οι κατακτήσεις μου ήταν πάντα λιτές. Όσο κι αν επιθύμησα.
Κι όλη αυτή η αυτοκρατορία των σκέψεων πίσω από τα μάτια σου θα παραμείνει ανεξερεύνητη...Γη άγνωστη...

Ας μη με πάνε ποτέ οι σκληροί, ναυτικοί μου χάρτες εκεί.
Εγώ θα συνεχίσω να αναρωτιέμαι για όσα κρατάς μυστικά κι εσύ θα χαμογελάς κάθε που προσπαθώ να μαντεψω...